“The Nevers” Viktorya dönemi Londra’sına doğaüstü öğelerle bezeli, karmaşık ve fantastik bir yolculuk. Çarpıcı görsel efektlerle karakterize edilen VFX süpervizörü Johnny Han’ın İkinci Sezon “It’s a Good Day” bölümündeki çalışmasıyla Üstün Özel Görsel Efekt dalında Emmy’ye aday gösterilmesi hiç de şaşırtıcı değil. Görsel efektleri oluştururken Johnny, çekimleri ve arka planları birleştirmek ve dizinin tüm bölümlerindeki 4500’den fazla VFX çekimi için karmaşık VFX konseptleri tasarlamak için Adobe After Effects’e güvendi.
Han’ın zanaatını, içgüdülerine güvenmeyi ve görsel olarak çarpıcı, Emmy adayı bu diziyi hayata geçirme şeklini tartışmasını dinlemek için okumaya devam edin:
VFX tasarımına ilk nasıl başladınız? Sizi bu işe çeken neydi?
90’lı yıllarda genç bir kızken, video kamera görüntülerini Adobe Premiere v4.2’de dijital ortama aktarmaya ve Adobe After Effects v3’te çektiğim diğer çılgın öğeleri birleştirmeye başladım. İstediğim kadar video katmanını bir araya getirme, görüntüleri maskeleme ve doğru olduklarını hissedene kadar manipüle etme becerisinde inanılmaz bir şey vardı. Birdenbire kendi hikayelerimi anlatmak için yeni görseller icat etmeye başladım. Müptelası olmuştum!
Filmdeki VFX çalışmanızın arkasındaki ilham kaynağı neydi? Neyi başarmaya çalışıyordunuz?
“The Nevers” için şu sorudan ilham aldık: Süper güçler 19. yüzyılda nasıl görünürdü? 1896 Londra’sındaki insanlar neyi güçlü, güzel veya tehdit edici olarak algılardı? Günümüzde çok yaygın ve popüler olan süper fantastik bilimkurgu görüntülerinden etkilenmeleri gerekmeyeceğini düşündük. Bunun yerine, onlar için basit ve tanıdık olan şeylerin alışılmadık şekillerde davranmasından etkileneceklerdi. Örneğin, Viktorya Dönemi’nde yaşayan biri için, ateş gibi tanıdık bir şeyi kullanan bir kadın, lazer ışını atan bir kadından duygusal olarak daha fazla etkilenecektir.
Bu projede hangi Adobe araçlarını kullandınız ve başlangıçta neden bunları seçtiniz?
İlk çıktığından beri uzun süredir After Effects kullanıyorum ve onsuz asla bir şey yapmıyorum. Bir VFX Süpervizörü olarak, herhangi bir anda MacBook’uma atlayıp After Effects’te bir editöre ulaşmak için çekilmiş bir çekimi kompoze etmek, bir yönetmene göstermek için yeni bir VFX konsepti tasarlamak veya hatta DoP’a ışığının sanal bir arka planla nasıl bütünleşeceğini hissettirmek için o anda çektiğimiz bir yeşil ekrana bir arka plan kompoze etmek gibi bir dizi şey yapmam istenebilir.
Bu projeye nasıl başladınız? Yönetmen ve/veya editörle işbirliği sürecinden ve çalışmanızı baştan sona oluşturma sürecinden bahsedebilir misiniz?
VFX ile dolu bir sahne için bir senaryo okuduğumuzda, yönetmenle kalçadan bağlı bu uzun yolculuğa başlıyorum. Görsel fikirleri ve ilhamı tartışıyor, bunları tek bir vizyona indirgiyor ve ardından bunu nasıl başarabileceğimizi düşünerek birlikte tersine mühendislik yapıyoruz. VFX’in anlatmak istediği hikayeyi destekleyecek şekilde sahneyi nasıl çekmeyi planladığımıza dair bir plan hazırlıyoruz. Bu, bir aktrisin yüzüne parlak turuncu bir ışığın vurmasını planlamak anlamına gelebilir; böylece bize ateş topunun birkaç santim ötesinde olduğu hissini verebilir. Ardından VFX’te dijital ateş topunu eklediğimizde, oyuncunun yüzü eklenen ateş topu tarafından zaten doğru şekilde aydınlatılmış olacaktır.
Projenin en sevdiğiniz parçasını veya bileşenini tanımlayın. Nasıl bir araya geldi ve bunu nasıl başardınız?
Sanırım bu Emmy adayı “Shockdog” sahnemiz olmalı. Bu sahne gerçekten de ekibimizin tutkusunun, ellerinden gelenin en iyisini yapmalarının, başarılı bir şekilde işbirliği yapmalarının ve tüm iticileri ateşlemelerinin doruk noktasıydı. Bu sahnede kahramanımız Amalia True yarı köpek, yarı robot, tamamen korkunç bir canavarla güreşmek ve onunla savaşmak zorunda. Muhteşem dublör ekibimiz ve özel efekt ekibimizle çok yakın çalışarak böylesine inandırıcı performansları filme çektik ve VFX ekibinin bu işi gerçekten yapmasına izin verdik ve yıldız oyuncumuzla kusursuz bir şekilde iç içe geçen inanılmaz bir fotogerçek yaratıkla ortalığı yıkıp geçtik. Duygusal olarak sizi sarıyor ve tatmin edici bir hikayeyi başarıyla anlatıyor.
Karşılaştığınız bazı özel zorluklar nelerdi? Bunları çözmek için nasıl bir yol izlediniz?
VFX’teki en büyük zorluğumuz genellikle zaman. Eğer 4. boyutu göz ardı ederseniz her şey harika olabilir. Ama ne yazık ki hem uzaya hem de zamana bağlıyız. Özellikle dizi prodüksiyonunda öğrendiğiniz şey, her olası seçeneği keşfetmek ve her yöntemi test etmek için zaman olmadığıdır. İçgüdülerinize güvenmek zorundasınız. Aklımız binlerce yıl içinde gelişti. Ama içgüdülerimiz (insan içgüdüleri) milyonlarca yılda gelişti. Daha hızlı çalışır! Yaratıcılık, ister bir resim çizmek, ister piyano çalmak, ister vizörden bakıp bir fotoğraf çekmek olsun, sizi yanıltacak her türlü mikro düşünceyi ve düzeltmeyi bir kenara bırakmaya dayanır. Bu yüzden içinizden ne geliyorsa onu yapın. Sonra bir sonraki şeye geçin. “The Nevers” üzerinde çalışırken, daha önce yanlış bir seçim yaptığımı fark edersem, 4500 VFX çekimi olan bir dizi size doğru seçimler yapmak için önünüzde daha birçok seçenek sunacaktır.
Kullandığınız herhangi bir veya birden fazla Adobe aracıyla ilgili bir ipucu veya “hack” paylaşabilecek olsaydınız, bu ne olurdu?
After Effects’te, bir ram önizlemesini oynatırken sayı tuş takımındaki * tuşuna basarak işaretleyiciler bırakabilirsiniz. Bu, sesle çalışırken inanılmaz derecede yardımcı oluyor, hizalamaya çalıştığınız her ses işaretinde işaretleyiciler bırakıyor.
Yaratıcı ilham kaynağınız kim ve neden?
VFX olmadan anlatamayacakları hikayeleri anlatmak için VFX’i her zaman benimsemiş birkaç büyük yönetmen var. Bob Zemeckis, James Cameron ve George Lucas bunlardan birkaçı. Kullanılabilir hale geldiği andan itibaren stop motion, hareket kontrolü ve tabii ki bilgisayar grafikleriyle gözü kandırmak için yeni numaralar deneyerek inanılmaz riskler aldılar. Yeni teknikler uygulayarak denediler, tekrar denediler ve bugün hala deniyorlar, daha önce görmediğimiz bir şeyle gözlerimizi şaşırtmaya devam ediyorlar.
Kariyerinizde yüzleşmek zorunda kaldığınız en zor şey neydi ve bunun üstesinden nasıl geldiniz? VFX alanına girmek isteyen insanlara ne gibi tavsiyeleriniz var?
Karşılaştığım en zor şey, yaşımın genç görünmesi ya da gerekli deneyime sahip olmadığımı düşünmeleri gibi nedenlerle birilerinin yeteneklerime ilişkin önyargılara sahip olması. Ancak VFX ile ilgili en güzel şey, yaptığınız işin sizin adınıza konuşması. İşinizin yaratıcı ve teknik açıdan harika olduğunu gösterirseniz, insanlar artık kaç yaşında olduğunuzu, hangi okula gittiğinizi veya hangi derecelere sahip olduğunuzu umursamayacaklardır.
Çalıştığınız yerin bir fotoğrafını paylaşın. Çalışma alanınızla ilgili en sevdiğiniz şey nedir ve neden?
Burası benim çalışma alanım! Görsel efekt sahnelerimizi çekerken çekim ekibinin bir parçası olmak benim en sevdiğim yer. Elbette dondurucu, yağmurlu, çamurlu ve sabahın dördü olabilir, ancak yüzlerce sanatçının tek bir amaç için, kamerada ihtiyacımız olanı elde etmek için birlikte çalıştığını görmek kadar heyecan verici bir şey yok… ve sonra eve git!
